Zacznijmy od krótkiego filmu:

Metoda Montessori…

daje dziecku szansę wszechstronnego rozwoju fizycznego, psychicznego, duchowego i społecznego, wspiera jego spontaniczną i twórczą aktywność.

Celem metody jest rozwijanie w dziecku indywidualnych cech osobowości, oraz formowanie charakteru, zdobywanie wiedzy a także umiejętności współdziałania.

Aby osiągnąć takie cele ważne jest rozwijanie:

– samodzielności i wiary we własne siły,

– szacunku do porządku i do pracy,

– zamiłowania do ciszy i pracy w skupieniu,

– długotrwałej koncentracji nad wykonywanym zadaniem,

– podstaw wewnętrznej dyscypliny opartej na samokontroli,  a nie na zewnętrznym przymusie,

– uniezależnienia od nagrody,

– postaw wzajemnej pomocy bez rywalizacji,

– szacunku dla pracy innych,

– indywidualnych uzdolnień,

– umiejętności współpracy,

– skupiania uwagi dziecka na rzeczywistości i realnym otoczeniu.

Głównymi zadaniami metody Marii Montessori są:

– uczenie przez działanie – dzieci zdobywają wiedzę i praktyczne umiejętności poprzez własną aktywność, w przemyślanym środowisku pedagogicznym, przy współpracy z nauczycielami,

– samodzielność – dzieci swobodnie wybierają rodzaj, miejsce, czas i formę pracy przy zachowaniu reguł społecznych. Rozwijają indywidualne uzdolnienia i uczą się realnej oceny swoich umiejętności,

– koncentracja – dzieci ćwiczą dokładność i wytrwałość przy wykonywaniu konkretnych działań, są zachęcane do kończenia zadań,

– lekcje ciszy – na nich dzieci uczą się współpracować w cichych zajęciach indywidualnych i grupowych,

– porządek – dzieci zdobywają umiejętność przestrzegania porządku w otoczeniu i swoim działaniu,

– społeczne reguły – dzieci zróżnicowane wiekowo (trzy roczniki) są w tej samej grupie, sprzyja to wymianie wzajemnych zdolności i umiejętności.

– obserwacja – jest kluczem dorosłych do poznania świata dziecka. Nauczyciel z szacunkiem i uwagą obserwuje postępy i trudności dziecka, co pozwala mu poznać jego potrzeby i odpowiadać na nie,

– indywidualny tok rozwoju każdego dziecka – dziecko otoczone jest uwagą i indywidualną opiekę nauczyciela. Pracuje według własnego tempa i możliwości, podejmując zadania, do których jest już gotowe.

Dzieci w wieku przedszkolnym poznają świat poprzez zmysły, kiedy dotykają, oglądają, badają – wtedy się uczą. Są na etapie myślenia konkretnego dlatego tak bardzo dbamy, by zapewnić im kontakt z realnym światem.

Tak samo ważnym jak zdobywanie wiedzy albo i ważniejszym aspektem jest rozwój społeczny dziecka. Poprzez doświadczenia bycia w grupie z innymi dziećmi w różnym wieku uczy się ono jak wchodzić w relacje z nimi jak i dorosłymi, poznaje zasady społeczne, uczy się współpracy. Są to niezwykle cenne doświadczenia.

Pomoce rozwojowe znajdujące się w klasie, tworzą uporządkowaną całość programową, można je podzielić na:

– pomoce do ćwiczeń życia codziennego, związane z samoobsługą, troską o otoczenie

śrubki i nakrętki

– pomoce sensoryczne, rozwijające wszystkie zmysły dziecka, pobudzające aktywność umysłową dziecka, przygotowujące je do edukacji matematycznej i językowe

brązowe schody

– pomoce matematyczne, konkretne i namacalne materiały do liczenia, poznania systemu dziesiętnego, odkrywania i zapamiętywania faktów matematycznych, liczenia ułamków

– pomoce językowe, rozwijające pisanie, czytanie, formy gramatyczne, części mowy, rymy

– pomoce kosmiczne, pozwalające zdobyć wiedzę o świecie, przyrodzie, naszym kontynencie, kraju

– pomoce artystyczne, dzwonki, cymbałki, grzechotki, sztalugi do zajęć plastycznych, materiały plastyczne